Un monde à l'autre

Een mengeling van de geur van benzine en koud metaal, de muziek klinkt hier alsof ze over het asfalt dondert, als een motor op het rode lint. De woorden zijn als graffiti op de muren: rauw, brutaal, maar eerlijk. Tussen de regels door hoor je niet alleen de rook en het lawaai van de straat, maar ook de vermoeidheid van deze race, het verlangen om even uit de stroom te stappen, om niet langer volgens een strak schema te leven en gewoon te ademen.

Het klinkt allemaal brutaal, met grappige beelden, als filmfragmenten uit een actiefilm, waarin de helden onkwetsbaar zijn, maar diep in hun zakken toch een hart in een holster verborgen hebben. En onder dit ‘vroom vroom’ schuilt geen bravoure, maar een manier om niet gek te worden: van de ene wereld naar de andere gaan, terwijl het leven zelf bepaalt waar de finishlijn ligt.