Ginevra

In de weerspiegeling van de etalage schittert niet alleen de glans van de horloges, maar eerder de zekerheid dat alles al eigen is: de straten, de lucht, zelfs de stilte onder de huid. De wereld draait als het ware om de pols, tikt op het ritme van een zelfverzekerd ritme, waar succes geen doel is, maar een achtergrond. In elk couplet klinkt de stad, die twijfels opslokt en de glans van brons, een ronkende bas en een zacht "dat is verdiend" naar buiten brengt. Gebeden maakten plaats voor deals, en de hemel werd een panorama vanaf het balkon van de suite. Tussen de regels door is er iets van trots, of misschien vermoeidheid ervan. Als God zwijgt, antwoordt de echo van de motor, en het lijkt alsof zelfs die fluistert: "Je bent er al."