Una volta in più

De glans van de horloges, het gebrul van het vliegtuig, een blik in de wolken en ergens daartussenin flikkert de vermoeidheid van je eigen overwinningen. Het lijkt erop dat geluk is ingeruild voor status en oprechtheid voor het lawaai van applaus. De stad bruist onder je voeten, maar binnenin heerst diezelfde stilte waar je het ademen van het verleden nog kunt horen. Dure spullen liggen als bewijs van wat gelukt is, maar elk "gelukt" weegt nu iets zwaarder dan gewenst. Een omhelzing is een zeldzame valuta, vooral als alles anders te koop is. En dan blijft er alleen nog maar smeken: "nog één keer", alsof juist deze keer alles kan terugbrengen wat ooit echt duur was, vóór het succes, vóór de Lambo, vóór het verlies van slaap.