Poursuite

Hier raast alles met de snelheid van een snelweg 's nachts: koplampen, hartkloppingen, liefde en woede zijn zo met elkaar verweven dat het onmogelijk is om het ene van het andere te scheiden. Het lied bevat zowel passie als vermoeidheid daarvan, wanneer je tegelijkertijd het gaspedaal wilt intrappen en uit de rijdende auto wilt springen.

De stemmen klinken als een dialoog zonder antwoord - nu eens tederheid, dan weer beschuldiging, dan weer de erkenning dat het te laat en te vroeg is tegelijk. Daar zit een roekeloze schoonheid in: ‘nu’ willen, ondanks twijfels en regels. De muziek trekt je mee in een wervelwind, waar de weg vooruit loopt en het enige wat overblijft is branden, liefhebben en verdwalen in het donker, totdat het ritme het innerlijke geluid overstemt.