TO DLA CIEBIE

De zoete smaak van succes is altijd een beetje bitter, vooral als je beseft dat het niet allemaal voor jezelf is. De motor brult, de paarden willen vooruit en het asfalt onder je voeten lijkt te smelten van ambitie. In het interieur ruikt het naar leer, zweet, vers geld en een Frans merk dat hier niemand nodig heeft, maar toch verplicht is.

Hier wordt niet gepocht, hier wordt bewezen. Aan jezelf, aan elkaar, aan de wereld, dat je ook vanuit het niets naar de top kunt klimmen, zelfs met een versleten tractie en een gekneusde ziel. In de stemmen klinkt vermoeidheid door het pathos, maar er klinkt ook tederheid doorheen - want in dit pantser is plaats voor liefde. Alleen niet die met rozen en kaarsen, maar waar de zin “voor jou, niet voor mij” klinkt als een bekentenis, gedaan tussen de beat en het gebulder van de uitlaat.