GLOW UP

Wanneer de tijd het langzaamst verstrijkt, betekent dit dat iemand zich opmaakt. De koffie koelt af op het fornuis, de telefoon trilt al voor de derde keer, en hij staat nog steeds in de deuropening te luisteren naar de strijd tussen mascara en wimpers achter de badkamerdeur. En het lijkt alsof de woede al opkomt - de film begint zo, vrienden maken al lang grapjes in de chat - maar dan komt zij naar buiten. En alle irritatie smelt weg als stoom op een spiegel.

Het gaat namelijk niet om cosmetica. Het gaat om een ritueel waarin elke minuut wachten een bewijs van liefde wordt. Over de wens om er ‘fantastisch’ uit te zien, zelfs als je gewoon naar de bioscoop gaat, die overigens al gesloten is. Hij is een ongeduldige FIFA-kampioen, zij is een highlightergodin met haar eigen ritme. En in deze wals van make-up, files en zuchten van ‘nog even’, zit iets heel echts: een beetje chaos, een beetje tederheid en een heel universum van geduld, dat aan het einde altijd fluistert: ‘je ziet er kosmisch uit’.