KETCHUP

De stad ademt uitlaatgassen en zelfvertrouwen. Hier lacht niemand – hier worden littekens, nieuwe crossmotoren en het aantal ‘vrienden in het netwerk’ vergeleken. Elke avond is het net een minipremière: rode koplampen, rode bandana's, rode vlaggen op de kaart. Maar dit gaat niet over glamour. Dit gaat over degenen die hebben geleerd om na elke val weer op te staan, zelfs als je opstaat met blauwe ogen en woede in plaats van koffie.

Er is iets hypnotiserends aan deze bravoure - alsof je uit modder en bloed zelfvertrouwen kunt kneden. Tussen de regels door glipt niet alleen opschepperij door, maar ook een koppig ‘ik leef omdat ik kan vechten’. Alles om je heen pulseert op het ritme van de beat: agressie, humor, zelfrespect. En ja, deze saus is echt geen ketchup.