Kids with Guns

De wereld is een beetje scheef - alsof iemand de horizon heeft gekanteld en alles wat vertrouwd was op zijn kant is gegaan. Het geluid is hol, kleverig, als neonkauwgom die tussen de tanden van de betonnen stad vastzit. Kinderen met speelgoed dat op wapens lijkt, spelen apathie en macht. In hun blikken zie je vermoeidheid van een toekomst die nog niet eens is aangebroken. Alles om hen heen knippert, drukt, flitst met schijnwerpers - en van binnen lijkt het alsof iemand stilletjes aan de volumeknop van de chaos draait.

Er zit een vreemde rust in dit lied - wanneer alles instort en je gewoon toekijkt hoe de as gelijkmatig neerdwarrelt, als sneeuw. En het lijkt alsof de monsters niet degenen zijn die buiten zijn, maar degenen die binnen zijn opgegroeid, op muziek met een zachte beat en een onduidelijk “easy does it”.