Attacchi di panico

Er zit iets in van tienerfilms, waarin de helden op een oude scooter door de nachtelijke straten racen, met een heel leven achter zich dat ze nog niet kennen. Een beetje rook, een beetje paniek, een beetje geloof dat liefde een medicijn voor alles kan zijn. De wereld stort in, maar van binnen klinkt de bas, en dat kalmeert op de een of andere manier. Het voelt alsof het universum besloot te knipogen: ja, het zal pijn doen, ja, je zult de weg kwijtraken, ja, je zult weer doen alsof je alles onder controle hebt - maar diep onder de huid klopt ergens magie. Die ene die gebeurt wanneer twee verdwaalde mensen elkaar in het donker vinden en plotseling beseffen: soms kan zelfs paniek een manier zijn om te ademen.