APARTMENT

De kamer hangt vol met rook, dik en zoet, als een herinnering die niet wil verdwijnen. Alles gebeurt langzaam - blikken, bewegingen, ademhaling - alsof iemand op ‘repeat’ heeft gedrukt op een oude film. Een nieuw gezicht, dezelfde intonaties, dezelfde gewoonte om zachtjes te liegen, alsof het uit zorg is. En daardoor wordt het alleen maar erger.

Het verleden keert niet terug als een drama, maar als een zacht echo - in geuren, gebaren, halve tonen. Het is grappig en pijnlijk om te beseffen: de geschiedenis heeft zichzelf herschreven, alleen met andere namen. En toch zijn er momenten die het waard zijn om te blijven, al is het maar voor een paar hartslagen, in dit rokerige appartement, waar de tijd weer vliegt, terwijl iemand op iemand ligt en doet alsof het de eerste keer is.