Nothing Even Matters

Wanneer alles om je heen instort – van kantoortorens tot voetbalhoop – en je hart om een of andere reden rustig is, dan is ergens in de buurt dat evenwicht bereikt. Zo'n plek waar je geen manicure nodig hebt en de baas drie keer mag bellen - in deze warmte is er geen ruimte meer voor drukte. De wereld mag naar de bodem gaan, maar vanbinnen klinkt zachtjes: "niets maakt uit". Niet omdat er apathie is, maar omdat eindelijk alles op zijn plaats is. Het is als een ochtend zonder koffie, maar met je favoriete stem in een sluimerende toestand. Als een dans zonder ritme, waarbij de lichamen toch samenvallen. Het leven is gewoon zacht geworden, als zijde op de huid, en als het morgen op zijn kop staat - laat het dan maar zo zijn. Er is toch iets waarvoor het de moeite waard is om in dit zoete 'het maakt niet uit' te blijven.