BIG TIME (feat. Wizkid)

Vanuit de straten, waar het beton ruikt naar zweet en overleven, komt een geluid dat niet vraagt, maar verkondigt. Het bevat een schorre dankbaarheid voor het leven dat niet heeft gewonnen, en een lichte spot met degenen die dat wel hebben geprobeerd. Hier zoeken ze geen goedkeuring - hier ademen ze muziek in plaats van gebeden, ademen ze hun vermoeidheid uit in rook en gaan ze weer op zoek naar het licht dat er niet is, maar dat er toch ergens moet zijn.

Elke regel klinkt als een litteken, maar niet als een klacht - het is een herinnering aan het feit dat je je eigen wonder moest worden. Vuil, glans, opwinding, rust - alles in één ritme, waar zelfs de pijn danst. Het gaat niet alleen om succes, maar om het vermogen om in leven te blijven wanneer de straat je naam roept.