No Bailes Sola (NSM25)

Een glimlach na een lange pauze is als de eerste slok koude mineraalwater in de juli-hitte. Eerst is het onwennig, maar daarna zo lekker dat je niet meer kunt stoppen. De danspassen volgen elkaar op, terwijl de stad lijkt stil te staan en alleen ruimte laat voor muziek. Hier is geen plaats voor eenzaamheid: zelfs als je alleen bent gekomen, vindt het ritme toch een partner - al is het maar in de weerspiegeling van een etalage, of in een toevallige hand die met een glimlach wordt uitgestoken.

Een beetje drama, een beetje brutale romantiek, en dat alles tegen de achtergrond van het strand, feestjes en berichten in stories. In elke regel klinkt het indringende ‘dans niet alleen’ door, alsof dat de belangrijkste wet van het leven is, terwijl er zoveel licht en warmte om je heen is. En ook al hebben ze ooit geprobeerd je hart te stelen, nu reageert het alleen nog maar op de bas en op het gelach dat oplost in de muziek.