Il brivido della vita

Soms is het enige wat je hoeft te doen, voelen hoe het leven weer ademt. Hoewel het een beetje op het randje is, met schuld op zijn shirt en een domme glimlach op zijn gezicht. Wanneer elke fout een feest lijkt en elk verlies een reden om nog een glas in te schenken. De wereld draait als een roulette en alle inzetten staan weer op zwart, niet uit hebzucht, maar gewoon om het kriebelende gevoel dat het bloed nog door de aderen stroomt. Er zit iets lichts krankzinnigs in, die zoete jeuk, wanneer je je wilt branden om te bewijzen: ja, ik leef. Liefde op kruispunten, vriendschap in glazen, vrijheid op de rand van vermoeidheid. En misschien hoef je niet eens naar betekenis te zoeken, maar kun je je gewoon toestaan om minstens één keer onberispelijk dwaas te zijn, want juist daarin schuilt de ware, eerlijke brivido della vita, de rilling van het leven.