Lantas

Er zijn relaties waarin gezond verstand machteloos staat. Alles is duidelijk, alles is al lang op een rijtje gezet - wie met wie, wie welke beloften heeft, en dat er verder niets meer zal gebeuren. Maar het hart, dat koppige wezen zonder zelfbehoud, trekt zich toch aangetrokken tot het vuur, zelfs als het weet dat het zal verbranden. In dit lied is het alsof het een stille avond is, wanneer de telefoon stil is, maar zijn stem van binnen klinkt. Een beetje schaamte, een beetje zoet. Een bij voorbaat verloren partij, maar om een of andere reden wil ik toch nog zetten. Rationaliteit is ergens achter de deur, maar binnenin is het dat "met de vuist op het kussen slaan, maar toch op een bericht wachten". En hoewel je weet dat je alleen dromen krijgt, ben je toch dankbaar voor elk van hen. Omdat zelfs een illusie, als die warm is, soms beter is dan leegte.