PILLOW

De drukke stad buiten het raam, flitsende koplampen, een vermoeide motor - en binnen hetzelfde gevoel: alles brult, alles beweegt, en er is geen rust. Geld stroomt weg als benzine - snel en met een vleugje angst. Het lijkt alsof alles er is: snelheid, succes, zelfs liefde met de geur van dure parfums. Maar onder deze glans schuilt een gebroken hoofd, slapeloze nachten en een vreemde tederheid waarvoor je je niet kunt verbergen.

Het lied is als een schot uit een uitlaat - luid, scherp, maar met een menselijke echo. Het bevat een verlangen naar eenvoud: dat iemand niet ‘iets wil’, maar gewoon bij je is. Tussen de regels door is er een eerlijke erkenning dat achter de glans en kracht vaak vermoeidheid schuilgaat. Die vermoeidheid waardoor je gewoon wilt gaan liggen, het licht uitdoen en voor het eerst sinds lange tijd uitademen.