If Only

Soms klinkt het verleden luider dan de muziek in je koptelefoon. Vooral wanneer je herinneringen je scènes voorhouden waarin alles anders had kunnen lopen – als er geen vermoeidheid was geweest, geen trots, geen domme overtuiging dat morgen zeker een kans zou komen om alles recht te zetten. Het lied schommelt tussen licht en schaduw, alsof twee mensen aan weerszijden van het glas staan: dichtbij, maar net buiten bereik. Hier zijn spijt en redding in één adem – datzelfde ‘als’, dat leeft in iedereen die ooit heeft geprobeerd te correct, te menselijk te zijn. En toen begreep hij: soms redt niet het geloof, maar gewoon de mogelijkheid om uit te ademen naast iemand die nog niet weg is.