Фетиш (Acoustic Version)

De nacht bedekte alles weer – netjes, als een zorgzame kat die met haar pootje de vacht op onrustige gedachten gladstreek. Alles wat ik al lang wilde vergeten, was eindelijk vanzelf verdwenen. Geen drama, geen storm, maar gewoon een rustige zucht: ik laat het los. Gisteren ligt ergens verstopt tussen een oud kaartje en een verfrommeld takenlijstje, en laat het daar maar liggen.

Er zit een vreemde lichtheid in – geen bitterheid van afscheid, maar bijna de opwinding van een nieuw begin. Het hart is afgekoeld, maar de geest is eindelijk ontwaakt: hij kiest de deur, bouwt nieuwe routes. En zelfs de pijn is iets als een souvenir geworden – een beetje gebarsten, maar nog steeds een geliefd ‘fetisj’. Want na elk ‘vaarwel’ komt altijd een stil, maar koppig ‘vooruit’.