PaleTO

Alles draait als een non-stop feest: rook, lawaai, lichtjes en dat refrein dat zich tot in trance herhaalt - over ‘vier gram’, over lichamen die ronddraaien, over het leven dat lijkt op een spelletje pingpong. Het lijkt allemaal baldadigheid, zelfvertrouwen en beweging, maar ergens daaronder hoor je een doffe echo: donkere gemoedstoestanden, een limbo die zich voordoet als vrolijkheid. In elke couplet zit zowel opschepperij als vermoeidheid daarvan.

Tussen de regels door komt naar voren wat normaal gesproken niet wordt gezegd: verloren geld, een gebroken hart, verveling door overwinningen en het verlangen om even niet op het podium te staan, maar gewoon erbij te zijn. Het klinkt allemaal luid, fel, opzettelijk vies - maar daarin schuilt juist de waarheid. Een wereld waar glitter net zo goed aan de huid kleeft als melancholie.