Musisz

Een luidruchtig feest in mijn hoofd en niemand zet de muziek uit. Demonen dragen naamplaatjes, kruipen onder je arm, schenken in, fluisteren: "Kom op, kom op, je kunt het toch wel." Het lijkt alsof de avond al lang is overgegaan in de ochtend, maar toch laat die vreemde drang om op de automatische piloot te leven niet los. Het is niet de alcohol die bedwelmt, maar de gewoonte om "bij te blijven", niet te struikelen, zelfs als alles van binnen brandt als banden op een staking. De ziel verlangt ernaar uit te ademen, op te gaan, maar in plaats van een pauze volgt er weer een toast op de gezondheid en een beetje zelfspot in de stem. Want hoe kan het anders: het leven is een bal, en het orkest heeft nooit tijd om te stoppen met spelen.