Kawałek mnie

Het zijn zware woorden, maar eerlijke woorden – als grind onder je voeten wanneer je verder loopt, zelfs als de weg daar niet om vraagt. Er is geen bombast en het is niet ‘voor de vorm’. Er is vermoeidheid, er is woede, maar ook een hardnekkig geloof dat je eigen weg belangrijker is dan de labels van anderen. Muziek als een uitademing na een lange hardloopsessie: je bent een beetje buiten adem, maar je hart klopt nog steeds op het ritme van ‘geef niet op’.

Muziek: Moo Latte

Draaitafels: Phunk'ill