CSIRAC

Het is als een droom die eerst rust en warmte belooft, maar dan plotseling uiteenspat op het randje van de werkelijkheid. Stemmen roepen elkaar toe – nu eens de zekerheid dat hier bescherming en kaarslicht in het donker te vinden zijn, dan weer een vreemde roep vanuit de gang, waar het geluid bekend klinkt, maar niet te herkennen is.

Deze melodie heeft iets troostends en tegelijkertijd verontrustends: de belofte om jezelf en een ander te vinden, verweven in één beeld. En de finale laat een nasmaak achter - alsof de deur met een klap dichtgeslagen is en het enige wat overblijft het geluid en de schaduw van een onvervulde droom is.