Todo cambia

Een dronken herinnering waarin gezichten, zinnen en noten door elkaar lopen. Alles leek er al te zijn geweest: de champagne, de dansen, en die lichte duizeligheid die je voelt als het lijkt alsof het leven weer opnieuw kan beginnen. Maar dan komt er een vreemd gevoel op: alsof je samen bent, maar alsof iedereen op zijn eigen nummer danst, alleen het ritme toevallig overeenkomt. Er zit iets meedogenloos eerlijks in als je geen zin zoekt, geen vervolg wilt en geen uitleg. Je laat de nacht gewoon nacht zijn en jezelf een beetje onherkenbaar. Alles zal veranderen, natuurlijk. Zoals altijd. Maar voor een paar coupletten lijkt het alsof je in deze overvloed aan licht en geluid kunt blijven, totdat de woorden in de lucht oplossen.