UN AUTRE JOUR

Ergens tussen de betonnen muren en de zeewind, tussen vermoeidheid en koppigheid, ontstaat een stem die tegen beter weten in heeft overleefd. Daarin zit het zout van de straat, de smaak van goedkope tabak en iets dat lijkt op geloof, maar dan heel aards. Hier zoeken ze geen verlichting, ze ademen gewoon door de pijn heen en zetten een stap vooruit, zelfs als hun schoenen onder het bloed zitten. Morgen wordt het misschien echt makkelijker, maar zelfs als dat niet zo is, moeten ze toch doorgaan. Want het was al erger geweest, en ze hebben het overleefd.