G. MCKENNA

Het dreunende geluid van de metro, de geur van ijzer en bitterheid - uit die realiteit waar dertig euro geen prijs is, maar een diagnose van het systeem. Hier slaan woorden als spijkers in beton, en elke regel kraakt onder je voeten als glas na een rel. Tussen de explosie en de herinnering aan de ouders, tussen de ‘flash-thermiek’ en de keuken waar de moeder het brood verdeelde, klinkt de trots van degenen die niet opgeven, zelfs als de kansen nihil zijn.

Het gaat niet om wraak, maar om overleven met vuile handen. De muziek ruikt naar zweet, woede en vrijheid die niet wordt gegeven, maar met tanden en klauwen wordt afgedwongen. Geen legendes, geen helden, alleen de naakte waarheid, gehard in rook en dertig verdomde euro's.