Not What’s Going On

Soms sluipt het verleden zonder waarschuwing naar je toe – niet als een dramatische finale, maar als een ongemakkelijke ontmoeting in de tuin, waar het ruikt naar nat gras en oude gesprekken. Het lijkt alsof alles al achter de rug is, losgelaten, op een rijtje gezet, maar dan besluit het hart plotseling om het verleden opnieuw uit te geven. Een nieuwe omslag, hetzelfde verhaal, maar nu is het een beetje gênant dat het nog steeds pijn doet.

Dit lied is als een blik die je probeert te vermijden, maar toch met je huid voelt. Het trilt van dat ‘het lijkt voorbij’, maar met een lichte nasmaak van het onvervulde. En ergens tussen ‘alles is verleden tijd’ en ‘wat als’ flakkert het leven weer op - onhandig, koppig en zo levendig dat je wilt doen alsof het gewoon toeval is.