Jetlag

De avond die al lang had moeten eindigen, maar om de een of andere reden nog steeds voortduurt. De bar is al gesloten, de beveiliging gaapt, en iemand zingt nog steeds mee met de dj, die al lang weg is. De wereld is een beetje aan het zweven - ofwel door het ritme, ofwel door de vermoeidheid om jezelf te zijn. Een dronken evenwicht tussen succes en vermoeidheid, glans en waarheid. Alles lijkt te glanzen - de club, de cabriolet, de kamers op de bovenste verdieping - maar van binnen zoemt nog steeds diezelfde jetlag: van het vliegen, van de emoties, van het leven op hoog volume. En daar zit een bepaalde romantiek in - wanneer zelfs de ochtend de nacht niet tenietdoet, en de vermoeidheid ruikt naar overwinning en nicotine.