When It Was

Er zijn herinneringen die ruiken naar benzine, de warmte van een kampvuur en iets kleverigs en zoets, zoals een zomerse verliefdheid die de herfst niet heeft gehaald. Toen de ramen niet beslagen waren door de kou, maar door de adem van twee mensen die dachten dat het ‘voor altijd’ zou zijn. Nu staan er in deze regels vreemde namen, vreemde handen, een vreemd liedje in dezelfde koptelefoon. Het lijkt alsof het tijd is om los te laten, maar het geheugen is een koppig ding, het spoelt de film terug totdat het hart het opgeeft. Het trieste is dat alles op zijn plaats is gebleven: de weg, de muziek, zelfs de wind is hetzelfde. Alleen jij bent niet meer in beeld.