Давай поговорим

Een gesprek dat voortduurt op de brokstukken van gevoelens. Geen luidruchtige bekentenissen - alleen flarden van zinnen, omvergeworpen stoelen en een sigaret ‘vooraf’. Liefde is hier een formaliteit geworden, en in plaats van redding blijft alleen de wens om zich te uiten, zelfs onder invloed van wijn en vermoeiende regen buiten het raam. In deze woorden schuilt een poging om los te laten en het voor de hand liggende te erkennen: de ideale wereld kan niet worden hersteld, je kunt je die alleen herinneren en de deur sluiten.