Folded (Remix) [feat. Brandy]

De kamer ruikt naar kou en het onuitgesprokene. Op de stoel liggen netjes opgevouwen overhemden, alsof orde in de spullen orde in de gevoelens kan brengen. De stem klinkt zacht, alsof hij moe is van het discussiëren: hij vraagt niet, hij eist niet - hij stelt gewoon voor om elkaar bij de deur te ontmoeten, voordat die dichtgaat. Alles lijkt over kleding te gaan, maar het is duidelijk dat het daar niet om gaat. Dit is het stadium van de breuk waarin het hart nog niet besloten heeft om weg te gaan, maar de handen al automatisch het verleden opstapelen. En tussen de regels door - geen drama, maar stille hoop dat iemand toch nog terugkomt, voordat het te laat is en de lucht in huis koud wordt.