ITALY

De zon op de huid, Italiaanse straten onder de zolen - en een stem die als een vrachtwagen over de beat rijdt, zinnen en zelfvertrouwen verspreidend. Een mengeling van talen als een set magneten op de koelkast: een beetje opschepperij, een beetje risico, een beetje keukenromantiek - moeder huilt van dankbaarheid bij de horlogemaker, en dat klinkt warm en vreemd oprecht. De camera van de aandacht toont dan weer glans - horloges, fitnesstrackers, "zes in de loterij" - dan weer zoomt hij uit, waardoor een team in beeld komt dat lijkt op de moderne Avengers: veel bravoure, weinig pathos, maar het gevoel van bescherming is aanwezig. Ruw, maar met een glimlach: de woorden schieten als een militaire oefenschieting in de microfoon, en uiteindelijk komt het allemaal neer op een simpele regel - draag geen extra last naast die je al op je schouders hebt. Onafhankelijkheid als mantra, glamour als decor, muziek als dagboek van die nachten waar grote beloften samengaan met gezellige ironie. De uitlaatgassen van hiphop zijn een sluier van zelfvertrouwen, waarachter het prettig is om je te verschuilen en je even te voelen: de wereld is misschien hard, maar nog steeds goed.