Ruin The Friendship

Het ruikt naar nat gras, schoolhaarspray en die septembermaand waarin alles voor het eerst en serieus is. Het lied lijkt vast te zitten tussen de laatste bel en het eerste spijtgevoel - datgene wat daarna ergens onder de huid blijft leven en zich doet gelden in toevallige geuren en oude liedjes op de radio.

Hier draait alles om ‘bijna’. Bijna een stap, bijna een kus, bijna moed. Over die momenten waarop het universum je toeknikt, en je doet alsof je het niet hebt gemerkt - en dan jarenlang denkt dat het misschien de moeite waard was. De muziek kraakt zachtjes onder je voeten, als gevallen bladeren, en de woorden klinken als een late openbaring: beter een vriendschap verpesten dan je hele leven spijt hebben dat je het risico niet hebt genomen.