Stand by me, Stand by you.

Hier is alles gebaseerd op eenvoud, die je van binnen warm maakt: gewone dagen, vertrouwde gebaren, zelfs kleine ruzies - en toch klinkt elk moment als een bewijs dat juist die ene persoon naast je is. Een licht ‘pssst’ bij het afscheid wordt een betovering die sterker is dan welk ‘ik hou van je’ dan ook, en een toevallig complimentje wordt brandstof voor een heel leven.

Het verhaal wordt bijna sprookjesachtig verteld: een onhandige held en een onrustige prinses, een ontmoeting uit “7,5 miljard op één”, kussen, familie, ouderdom... ja, clichématig, ja, banaal, maar juist daarom ontroerend. Want uiteindelijk ligt geluk niet in ongewone verhaallijnen, maar in de meest voorspelbare woorden, zo gezegd dat je ze gelooft.