Friends Don't

Ongemakkelijke intimiteit, ontleend aan vriendschap: warmte dichtbij, en tegelijkertijd - alsof alles op pauze staat. De woorden worden zo zachtjes gefluisterd dat je alleen maar kunt kijken - met je ogen, je lippen, de rand van je handpalm; alles wat belangrijk is, gebeurt buiten de officiële regels om. Het refrein werkt als een fluisterende bekentenis: je begrijpt dat het pijn zal doen, maar je laat je toch op dit spel in - omdat het verboden altijd zoeter smaakt.

Er is ook een vleugje zelfspot: “friends don't” klinkt soms als een verbod, soms als een rechtvaardiging. Voor die nachten waarop je dichtbij wilt zijn zonder garantie - en een beetje wilt toegeven aan je eigen zwakheid.