Good Parts

Er zit iets vermoeid berustends in dat geluid, alsof na een lang gesprek, waarbij het niet meer uitmaakt wie als eerste sorry zei. Woorden beschermen niet, beschuldigen niet, ze vallen er gewoon naast, alsof twee mensen eindelijk zijn gestopt met ruzieën en hebben begrepen dat liefde niet wordt gemeten aan de hoeveelheid waarheid. In zijn stem klinkt tederheid, vermengd met as, alsof de herinnering nog steeds warmte geeft, zelfs als het kampvuur allang is gedoofd. Elk akkoord klinkt als een stap door een leeg appartement, waar alleen geuren en schaduwen zijn achtergebleven. Geen luide bekentenissen, alleen een zacht "onthoud het goede", bijna fluisterend gezegd. En daardoor wordt het een beetje lichter, als na de regen, wanneer alles nat is, maar de lucht eindelijk schoon.