Act My Age

De wereld is verdeeld in degenen die op tijd trouwen en degenen die nog steeds hun haar verven en in hotels slapen. En hoewel het lijkt alsof het allemaal over keuzes gaat, gaat het in werkelijkheid over het verlangen naar iets specifieks, iets wat niemand hardop kan benoemen. Het is natuurlijk grappig om de zin van het volwassen worden te zoeken met een glas whisky in de hand en een nieuwe mislukte Tinder-date, maar op de een of andere manier moet je toch begrijpen wat er misgaat. De stad verandert de regels: hier kun je alles zijn, zolang het maar niet saai is. Je kunt naar de kerk gaan en toch zondigen, liedjes schrijven in plaats van cv's, en sneller van adres veranderen dan van sociale media-status. En vanbinnen dezelfde vraag: wanneer verandert het leven precies van een experiment in werkelijkheid? Het antwoord lijkt ergens verloren te gaan tussen de gebleekte pony en de gitaar die voedt, maar niet redt.