MURAKAMI

Het ruikt naar stof, duur en iets verdacht duurs. De zon staat in het zenith, en daaronder staat een jongen met evenveel risico als zelfgenoegzaamheid in zijn ogen. Papieren biljetten worden dieper verborgen dan gedachten, en om je heen is er het eeuwige lawaai van zakelijke gesprekken en motoren. De wereld lijkt verdeeld in degenen die verbergen en degenen die zoeken, maar in deze opstelling blijft ze altijd bovenaan. En dan – plotseling, te midden van opschepperij en "effectiviteit" – verschijnt zij. Met een sigaret, als een uitdaging. De vrouw voor wie schema's worden omvergeworpen en het hart in brand staat, als benzine. Iedereen om hem heen telt nog steeds geld, terwijl hij de seconden tussen trekjes telt. Het is geen romantiek, maar pure adrenaline met een vleugje passie en roekeloosheid. Dat moment waarop liefde naar rook ruikt en gevaar bijna als thuis voelt.