Carusel

Soms lijkt het leven op een sollicitatiegesprek waarbij je alles "volgens de regels" doet: het overhemd is gestreken, de antwoorden zijn zelfverzekerd, zelfs een grapje is achter de hand gehouden - en aan het einde hoor je weer het beleefde "we bellen u terug". En het is niet alsof het het einde van de wereld is, maar vanbinnen tikt een geïrriteerde veer zachtjes: "Waarom niet vandaag weer? En toen kwam er ineens een simpele gedachte: misschien is dit geen mislukking, maar een teken. Dat het tijd is om te stoppen met bewijzen dat ik het waard ben, en me gewoon te herinneren hoe het is om een kind te zijn dat valt, lacht, opstaat en verder rent. Omdat de wereld geen examen is, maar een kermis met een reuzenrad, waar het belangrijkste niet is om te winnen, maar om niet te vergeten omhoog te kijken terwijl je ronddraait.