Alles oder Nix

Ergens tussen de zelfvoldane bas en het rinkelende glas whisky ontstaat een gevoel dat dit niet zomaar rap is, maar een modeshow van zelfvertrouwen. Hier ruikt elke rijm naar dure eau de cologne, sigarettenrook en een licht minachting voor verveling. De wereld is verdeeld in degenen die nog steeds podcasts schrijven in de kelder en degenen die hun Porsche parkeren onder luid applaus van hun eigen ego.

Maar achter deze bravoure schuilt het vakmanschap van de oude school: zelfspot, roofzuchtige glans en nauwkeurige woorden, zoals bij iemand die al lang heeft begrepen dat hoe luider het geblaf om hem heen is, hoe gemakkelijker het is om kalm te blijven. Een vibratie van kracht, tot in de perfectie geperfectioneerd. Rap die niet bewijst, maar herinnert: koningen discussiëren niet, ze zeggen gewoon: ga aan de kant.