Keine Option

Het lijkt wel een ochtendritueel van een winnaar: het scheermes glijdt over de huid, spiegels glanzen, de lucht ruikt naar metaal en ambitie. Alles is doordrenkt van het geluid van succes, maar met een vleugje straat, waar zelfs champagne een beetje naar zweet en koppigheid smaakt. Hier gaat het niet om dromen - het gaat om het bewijs dat ze al zijn uitgekomen, en dat iedereen er maar beter aan kan wennen.

Elke regel klinkt als het ritselen van bankbiljetten op de maat van de muziek, en achter deze bravoure schuilt discipline - bijna legerachtig. Niet opgeven is geen slogan, maar een punt in de agenda. Zelfs cappuccino heeft een vleugje risico. En in deze assertieve zekerheid schuilt een vreemde rust: als er maar één weg is, worden alle overbodige opties gewoon geschrapt. Want stil blijven staan is echt geen optie.