Приятно

Het ruikt naar de avond in Sint-Petersburg - een mix van nat asfalt, straatlantaarns en het gerinkel in je hoofd van heroverwegingen. De woorden schommelen tussen ironie en vermoeidheid, alsof de rapper moe is om de wereld te bekritiseren, maar nog steeds niet kan zwijgen. In het nummer is de grens tussen ‘alles voor de kick’ en ‘alles is verkeerd’ vervaagd. Ergens op de achtergrond klotst spuit, ritselen sokken zonder label, en uit elke rijm komt diezelfde jongen tevoorschijn, die volwassen lijkt te zijn geworden, maar nog steeds het leven rijmt met slapeloosheid.

De muziek balanceert tussen grap en bekentenis: het plaagt ironisch de realiteit en spreekt dan plotseling over het eeuwige, bijna fluisterend. Er is geen pose - alleen het gevoel dat volwassen worden geen status is, maar gewoon een vaardigheid om water met sap te mengen en daarbij in het ritme te blijven.