Ariana. G.

Het ruikt naar goedkope whisky, ambitie en zelfspot vermengd met bravoure. Hier lijkt elke regel een klap op tafel - luid, scherp, maar met een glimlach. De wereld is verdeeld in ‘ik heb het gedaan’ en ‘zij konden het niet’, en in deze verdeling schuilt een zekere rechtvaardigheid. Alles is in beweging: steden, namen, landen, en onder de oppervlakte schuilt nog steeds hetzelfde verlangen om te bewijzen dat het niet voor niets is dat je uit het slijk bent geklommen. Een beetje theater, een beetje criminele glamour, en geen greintje schaamte voor je eigen brutaliteit. Want wie zegt dat de waarheid niet kan klinken als rap onder sirenes en vuurwerk?