ROTER KNOPF

Het zou handig zijn als het leven echt een rode knop had - druk erop en iedereen die erger dan een verkoudheid aan leed, zou spoorloos verdwijnen. Geen telefoontjes, geen foto's, geen plotselinge herinneringen in de afspeellijst. Alleen een schone lei en een rustig hoofd. Maar de realiteit heeft, zoals te verwachten, geen knoppen: de herinnering houdt zich sterker vast dan je zou willen, en het hart is er nog steeds van overtuigd dat het kan kiezen.

In mijn hoofd speelt zich een film af waarin één personage is weggeknipt, maar de scène toch wordt afgespeeld. En met elke zin wordt het duidelijker: vergeten lukt niet, maar het script kan wel herschreven worden. Het stiller maken, het drama verwijderen, een beetje ironie toevoegen. Want als je erover nadenkt, is niet elke “slechte” scène het waard om te worden gewist - sommige zijn nodig om uiteindelijk de volgende te kunnen afspelen.