Onlyfans

De bas dreunt alsof het asfalt onder de wielen ligt - en meteen is duidelijk dat het hier niet om bescheidenheid gaat. Elke regel is als een neonreclame in een donkere straat, knipperend tussen ‘kan’ en ‘heb al gedaan’. De woorden struikelen, vliegen, raken in de war - maar juist in dit ritme leeft de energie: wild, een beetje brutaal, met een glimlach door de rook heen.

Hier is stijl een pantser, de beat een strijdmars, en zelfspot verstopt zich ergens onder de lagen nagellak. De wereld is verdeeld in ‘wij’ en ‘alle anderen’, maar zonder wrok - gewoon een feit, zoals regen na hitte. De lucht ruikt naar drive, zelfvertrouwen en een beetje roekeloosheid. En eerlijk gezegd, in deze mengelmoes van rijmen, maskers en zinnen hoor je datzelfde gevoel - wanneer je snel, luid en heel mooi leeft.