Bezsenność

De stad slaapt al lang, zelfs de straatlantaarns sluimeren, maar van binnen kriebelt het nog steeds. Gedachten, als vervelende muggen, geven geen rust - ze zoemen, bijten, en het lijkt alsof er niets aan de hand is, maar slapen lukt niet. Alleen dat eeuwige tikken ergens in je hoofd, als een wekker zonder snooze-knop. Slapeloosheid roept me weer om te spelen - verstoppertje, tikkertje, wat dan ook, als het maar niet ophoudt. En je lijkt niet in nood te zijn, je bent gewoon niet jezelf. Je bent gewoon een beetje verdwaald tussen gisteren en morgen, terwijl de stad slaapt en de wereld doet alsof alles rustig is.