Paradise (with Bipolar Sunshine)

Een glanzende vrijdagavond, wanneer het lijkt alsof het hele leven op het punt staat te beginnen - het enige wat nog nodig is, is dat iemand komt. Lippenstift in de kleur van hoop, hakken hoger dan je zelfvertrouwen, je hart klopt sneller dan de berichten in de messenger. En daar is het dan - dat moment van wachten, tussen ‘ze is er al’ en ‘hij heeft niet gereageerd’.

Maar misschien is ‘paradijs’ helemaal geen plek waar iemand je naartoe brengt? Het is wat er overblijft na alle afgezegde afspraakjes - wanneer je boos bent, uitademt, je telefoon uitzet en plotseling beseft dat je leeft. Misschien zonder perfect einde, maar wel met perfect opgemaakte ogen en het recht op een nieuwe ochtend.