AMOR BANDIDO

Het nachtlampje van je telefoon snijdt als een neonmes en alles om je heen wordt een filter: stories, decolletés, hashtags, covers voor snel geluk. Dansen op het randje – een beetje koude dreiging, een beetje popcontent: het schudden van de heupen verandert in valuta en lachen in likes. De lucht ruikt naar alcohol en drive, en het lijkt alsof dit allemaal alleen maar voor het beeld is, zolang de batterij nog leeft en de camera niet is uitgeschakeld.

Hier is liefde één gebaar, één pantomime. Geen verplichtingen, alleen het effect: eerst een explosie, dan een gewoonte, dan “zonder media, zodat het geen lawaai maakt”. Een gangsterachtige flair en een beetje een kopie van een actiefilm - een vleugje gevaar dat in het ritme is gemengd. Angst en lust lopen door dezelfde straat; dezelfde impuls kan leiden naar de badkamer, naar de camera, naar de gevangeniscel – en iedereen doet alsof het een normale wekelijkse serie is.

Lichamelijkheid als plan: beweegt, geeft toe, verkoopt een moment van genot en verdwijnt meteen weer. Flex, klik, “bota forte” – het klinkt allemaal als een bezwering die het spel zonder gevoelens in vorm houdt. De ironie is hier zacht: niemand belooft sprookjes, maar iedereen is op zoek naar kleine illusies – en plotseling is het prettig om je daarachter te verschuilen, zelfs als morgen alles weer gewoon stories is.