FYL2

De pulserende beat klinkt alsof hij in je slapen bonkt - niet door het dansen, maar door de onrust. De woorden snijden door de lucht met hun rauwe bekentenissen: het lijkt over liefde te gaan, maar het gaat over wantrouwen, over wonden die je onder je huid draagt en aan niemand laat zien. Het is natuurlijk grappig dat dit allemaal gebeurt op muziek waarvan je normaal gesproken een clubdrive verwacht, maar hier lijkt de club in je hart te zitten, met een neonreclame met de tekst ‘ga niet weg’.

Hij lijkt stoer, met zijn ‘speeltjes’ en straatbravoure, maar klinkt als iemand die bang is om alleen te blijven. In elke regel zit die vreemde mix van bravoure en smeekbeden: lieg niet, ga niet weg, geef me een kans. Het resultaat is een paradoxale track: hij laat je lichaam bewegen, maar raakt juist die plekken die je normaal gesproken achter je rug verbergt.