A Medio Vivir

Het leven hier is in tweeën gedeeld - als een onafgemaakte toast of een brief zonder handtekening. Elke regel ademt onvolledigheid, alsof iemand de stekker uit het stopcontact heeft getrokken terwijl je naar je favoriete melodie luisterde. Je hart klopt, maar half, je ademhaling is oppervlakkig. En toch brengt de herinnering warmte: aanraking, ritme, ademhaling in de maat. Dit lied gaat over dat vreemde bestaan ‘voor de helft’, wanneer je lijkt te leven, maar nog steeds wacht, alsof je het belangrijkste voor later hebt uitgesteld.