Мурашки

Er leeft een verbazingwekkend wezen in de wereld – teder, lachend en tegelijkertijd staalhard van binnen. Aan de ene kant roze nagels, smileys en vriendinnen in de telefoon. Aan de andere kant een hele pantser van zinnen als “ik red het wel” en “ik heb niemand nodig”. En het is grappig om te zien hoe de realiteit voortdurend zulke “leeuwen” van de straat oppikt, die thuis veranderen in beertjes zonder een cent op zak.

En dan klinkt dit refrein – als een meisjesachtige strijdmars. Geen drama, geen melancholie: alles is licht, brutaal en met een glinstering in de ogen. Een paar coupletten – en je wilt al met je hakken klikken, je haar naar achteren gooien en trots langs iedereen lopen die ‘een zee van geluk’ beloofde. Want kippenvel krijg je nu niet meer van andermans woorden, maar van je eigen kracht.